Home Economics Technology in Korea
ทีมผู้บริหารใจดี
Landing !!
ทริปนี้ พวกเราชาวคณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ ต้องขอกราบขอบพระคุณ ท่านคณบดี ที่ให้โอกาสพวกเราได้บินกับสายการบินแห่งชาติ อย่างการบินไทย ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสายการบินที่มีคุณภาพมาก ๆ สายการบินหนึ่ง โดยเป็นการบินแบบ Full Service มีอาหารบนเครื่องและที่นั่งกว้างขวางโอ่อ่า สบายตัว สบายใจ อาหารบนเครื่องอร่อย (น้อยกว่าที่คณะทำนิดนึง 5555+) เครื่องดื่มเสิร์ฟอย่างจุใจ แต่ ณ ตอนนั้นที่ทำการบิน เนื่องจากเราบินไฟลท์ 5 ทุ่ม ทำให้ทุกคนง่วงและหลับกันหมดแล้ว หลังจากหลับ ๆ ตื่น ๆ ได้ 6 ชั่วโมง การบินไทยก็นำทุกท่านมาสู่ สนามบินอินชอน สนามบินที่ได้ชื่อว่าสวยงามและมีการบริหารจัดการกิจกรรมต่าง ๆ ได้มีประสิทธิภาพที่สุด อย่างปลอดภัยและประทับใจกันทุกคน
Most Wanted !!
เกาหลีใต้ขึ้นชื่อว่า ตม เฮี้ยบมาก เพราะมีคนไทยพยายามหนีมาเพื่อเข้าทำงานที่ประเทศนี้กันเยอะ กรุ๊ปของเรามีจำนวนผู้ร่วมทริปค่อนข้างเยอะทำให้ ตม สุ่มเลือกผู้โชคดีเข้าไปรับประสบการณ์ภายในอย่างไม่มีเหตุผลและความเข้าใจใด ๆ ทั้งสิ้น สุดท้าย ผู้โชคดีสำหรับทริปของเราคือ ลุงรัญ พี่นาง น้องเหมี่ยว และ น้องส้ม ผู้ซึ่งต้องเข้าไปอยู่ใน ห้อง ตม เพื่ออธิบายเหตุผลของการเข้ามาภายในราชอาณาจักรเกาหลีใต้ มาเพราะเหตุใด ? มาทำไม ? มากับใคร ? จะไปที่ไหน ? พักที่โรงแรมอะไร ? คำถามเหล่านี้คือคำถามที่ ตม พยายามถาม และ ลุงรัญพยายามตอบ สุดท้ายหลังจากเฝ้ารออยู่ประมาณ 60 นาที ทั้ง 4 คนก็ออกมาจากห้อง ตม ท่ามกลางความโล่งใจของทุกคนที่เฝ้ารอกันอยู่ด้วยความเป็นห่วงและกังวลใจ เอาล่ะ เริ่มทัศนศึกษาได้ ^_^
Seoraksan National Park
Seoraksan National Park (설악산국립공원(남설악) เป็นอุทยานแห่งชาติ ที่รัฐบาลกำหนดพื้นที่เป็น เขตอนุรักษ์ธรรมชาติในปี ค.ศ. 1965 และองค์การยูเนสโก ได้กำหนดให้เป็น เขตสงวนพื้นที่ทางชีวภาพในปี ค.ศ. 1982 อุทยานแห่งนี้ตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศเกาหลีใต้ และครอบคลุมพื้นที่กว่า 163.6 ตารางกิโลเมตร อุทยานแห่งชาติซอรักซาน ครอบคลุมพื้นที่ของสามเมืองในจังหวัดคังวอน (คังวอนโด, Gangwon-do) ได้แก่ เขตอินเจกุน (Inje-gun), เมืองซกโช (Sokcho) และเมืองยางยาง (Yangyang) อุทยานแห่งชาติซอรักซานนั้น มีความหลากหลายทางธรรมชาติ อันเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์กว่า 1,562 สายพันธุ์ และพืชพรรณกว่า 1,013 ชนิด ทำให้อุทยานแห่งนี้ เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว ทั้งในและต่างประเทศ รวมไปถึงผู้ที่ชื่นชอบธรรมชาติที่สวยงาม อุทยานประกอบด้วยเทือกเขาหลายแห่ง ที่มีความสูง 1,200 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล โดยมียอดเขาที่สูงที่สุด อยู่ที่ระดับความสูง 1,708 เมตร (5,604 ฟุต) คือ ยอดเขาแทช็องบง (Daecheongbong Peak, 대청봉) ซึ่งเป็นยอดเขาของภูเขาซอรักซาน (Seoraksan Mountain) ในเทือกเขาแทแบ็ก (Taebaek Mountains) ตั้งอยู่ที่เมืองซกโช (Sokcho) ในจังหวัดคังวอน (คังวอนโด, Gangwon-do) นอกเหนือไปจากความสวยงาม ตามธรรมชาติแล้ว อุทยานแห่งนี้ ยังมีสถานที่สำคัญทางวัฒนธรรม ในเขตอนุรักษ์ ได้แก่ วัดแพ็กดัมซา (Baekdamsa, 백담사) และวัดชินฮึงซา (Sinheungsa, 신흥사)นอกจากนี้ยังมีสถานที่ท่องเที่ยว ที่น่าสนใจอื่นๆ ได้แก่ น้ำตกยุกดัมพกโพ (Yukdam Falls, 육담폭포), น้ำตกพีรยงพกโพ (Biryong Falls, 비룡폭포), หินอูลซันบาวี (Ulsanbawi Rock, 울산바위) และหินฮึนดึลบาวี (Heundeulbawi Rock, 흔들바위) เป็นต้น โดยคุณสามารถท่องเที่ยวได้ ตามเส้นทางเดินป่า ซึ่งมีระดับความยาก แตกต่างกันไปตามเส้นทาง สำหรับวิธีที่ดีที่สุดในการชมภูเขาซอรักซาน (Seoraksan Mountain) คือการใช้ซอรักเคเบิลคาร์ (Seorak Cable Car, 설악 케이블카) ซึ่งเป็นกระเช้าลอยฟ้า โดยอาจต้องรอประมาณ 2 ถึง 3 ชั่วโมงในช่วงฤดูท่องเที่ยว (ช่วงฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง) และในวันหยุดสุดสัปดาห์อุทยานแห่งนี้เป็นสถานที่ยอดนิยม ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งในประเทศ และต่างประเทศ จำนวนมากตลอดทั้งปี ด้วยภูมิทัศน์ที่สวยงาม ไปตามฤดูกาลที่เปลี่ยนไปตลอดทั้งปี โดยเฉพาะในฤดูหนาว ที่ภูเขาถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว และฤดูใบไม้ร่วง ที่มีสีสันสวยสดงดงาม ของใบไม้สีส้มแสดแดงสด จนถือได้ว่าเป็นที่ที่สวยที่สุด ในฤดูใบไม้ร่วงของประเทศเกาหลีใต้
EverLand & Tulip Festival
สวนสนุกเอเวอร์แลนด์ (Everland) สวนสนุกที่ใหญ่ที่สุดและน่าตื่นเต้นที่สุดของโซล! ที่นี่มีรถไฟเหาะไม้ที่ทั้งคดเคี้ยวและผาดโผน นอกจากนี้ที่นี่ยังเป็นสวนสนุกที่มีสัตว์น้อยน่ารัก อยู่ในสวนสนุกอีกด้วย เช่น เจ้าหมีเเพนด้า ที่ไม่ว่าใครไป ก็ต้องแวะไปทักทายเเละถ่ายรูปด้วยเเน่นอน ทริปนี้พวกเราเดินทางกันในเดือน เมษายน ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ต้นซากุระและดอกทิวลิปบานพอดี ทำให้ได้ภาพที่สวยงามมามากมาย
เมียงดงลุกเป็นไฟ !!
คณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ ขึ้นชื่อลือชาว่าเป็นส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจภายในประเทศ เพราะไม่ว่าจะไปท่องเที่ยวที่จุดใดที่มีร้านค้าชุมชน พวกเราชาวคณะมีอันต้อง Shopping เพื่อเป็นการเพิ่มตัวเลข GDP สำหรับสถานที่แห่งนั้น และครั้งนี้ก็เช่นกัน เมื่อคหกรรมมาเยือน เมียงดง สินค้าประเภทเครื่องสำอางค์ทั้งของตนเองและ Pre-order จากเมืองไทย ถูกกว้านซื้อกันจนขนกลับขึ้นรถไม่หวาดไม่ไหว มิหนำซ้ำ ร้านชาบูแห่งหนึ่งภายในตลาดเมียงดังเกิดไฟไหม้ขึ้นมา ผู้คนอลหม่านหนีตายกันอุตลุด แต่หาทำอะไรพวกเราชาวคณะเทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์ได้ ยังคงเดินตามหาสินค้าที่ต้องการอย่างใจเย็น สมแล้วที่พวกเราคือ “เทคโนโลยีคหกรรมศาสตร์”
เป็นกำลังใจให้ป้าดำ
ป้าดำดวงใจ บุตรขำ ต้องสูญเสียสามี คุณ คงศักดิ์ บุตรขำ
พวกเราทุกคนรู้สึกเสียใจต่อการสูญเสียในครั้งนี้ และหวังว่าป้าดำจะผ่านพ้นช่วงเวลาเลวร้ายนี้โดยไว
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
TG 655 เที่ยวบินเฉียดตาย..
ประสบการณ์เฉียดตาย
มันเริ่มจากการประกาศดีเลย์ 2 ชั่วโมงเนื่องจากหอบังคับการบินไม่อนุญาตให้เอาเครื่องขึ้นบิน พวกเราได้แต่นั่งคอยโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยและ
คิดกันว่ามันก็คงจะแค่เครื่อง Delay ปกติน่ะแหละ ที่กังวลคือคนที่รอเราอยู่ที่เมืองไทย ไม่มีใครรู้เรื่องเลยว่าเกิดอะไรขึ้น บางคน
ต้องขับรถมารับ บางคนเหมารถตู้เอาไว้ ซึ่งหากเครื่องมัน Delay จริงๆ มันก็จะมีผลกระทบทั้งหมด
นั่งรอซักพักกัปตันของเราก็ได้แจ้งว่าทางหอบังคับการบินอนุญาตให้เอาเครื่องขึ้นได้ภายใน 30 นาที
ระหว่างที่รอ Take off คุณลุงคุณป้าพนักงานต้อนรับบนเครื่องก็นำถั่วอัลมอนต์ห่อเล็ก ๆ มาให้เรากินเพื่อรองท้องก่อนอาหารมื้อหลักที่จะเสิร์ฟบนเครื่องบนหลังเครื่องบินขึ้นแล้ว
หลายคนเริ่มคลายความกังวล มีเสียงพูดคุยหยอกล้อกันบ้างประปรายเป็นที่สนุกสนานเฮาฮากันไปเพราะจะได้กลับบ้านแล้ว
“Cabin crew prepair for take off” เสียงกัปตันประกาศให้เตรียมพร้อมเพื่อนำเครื่องขึ้นบินกลับบ้านเรา ไปแล้วนะ Korea
เหตุการณ์มันก็จะเหมือนการ Take off ปกติทุกครั้ง เครื่องบินเร่งความเร็ว เฉิดหัวขึ้น เปลี่ยนเกียร์ ไต่ระดับสู่ระดับความสูงที่เหมาะสม เปิด Auto pilot
เหมือนที่ดูในหนังมาเป๊ะ !!
ติ๊ง !! …… “ท่านผู้โดยสารครับ เรามีความจำเป็นที่จะต้องนำเครื่องบินกลับที่สนามบินอินชอน เนื่องจากมีนกบินชนเครื่องบิน ขออภัยในความไม่สะดวกครับ”
ผู้โดยสารนั่งมองหน้ากันเลิ่กลั่กพร้อมมีคำถามอย่างคนที่ไม่รู้ว่า “บินชนนกกระจอกเทศเหรอวะ ทำไมถึงไปต่อไม่ได้ ?”
ในตอนที่มีประโยคนี้เป็นคำถามในหัว ก็ยังสับสนว่าเอ๊ะ แล้วเราต้องรู้สึกยังไง แล้วต้องทำยังไงต่อไป ?
ติ๊ง !!….. “ท่านผู้โดยสารครับ ขอแจ้งให้ทราบว่าเครื่องยนต์ของเราทำงานได้ตามปกติครับ สามารถลงจอดได้ตามปกติ”
มันมีความกังวลใจเล็กน้อยภายหลังจากการประกาศเรื่องนี้ ทำไมต้องบอกว่าเครื่องยนต์ทำงานปกติ
ด้านปีกซ้ายของเครื่อง มีผู้โดยสารบางคนมองเห็นว่า เครื่องบินของเราได้ปล่อยน้ำมันทิ้งไประหว่างทางที่บินกลับ
ความกังวลใจเริ่มมีมากขึ้นไปอีก แต่พวกเราในฐานะผู้โดยสารเราทำอะไรไม่ได้เลยได้แต่นั่งนิ่งอยู่บนเครื่องพร้อมกับรัดเข็มขัด
ตามนโยบายความปลอดภัยของสายการบิน
***นาที Landing ขอบคุณกัปตันการบินไทยที่ทำให้พวกเรารอดตาย !!
.
.
เครื่อง Landing กัปตันแจ้งว่าจำเป็นต้องยกเลิกเที่ยวบิน จะจัดหาโรงแรมให้นอนพักก่อนเปลี่ยนไฟลท์บินให้ ณ เวลานั้นพวกเรารู้สึกโล่งใจที่รอดตายมาได้
ง่วงก็ง่วงเพราะบินไฟลท์ดึก หิวก็หิวเพราะไม่ได้กินข้าวกันมา หวังว่าจะมากินบนเครื่องแล้วนอนหลับไป กัปตันแจ้งเรื่องที่เราจำเป็นต้องนั่งรอบนเครื่องก่อน
เพราะต้องให้เจ้าหน้าที่จัดการเรื่องเอกสารให้เรียบร้อย การยกเลิกเที่ยวบินเป็นอะไรที่วุ่นวายมากกกกกก
พวกเราต้องกลับมานั่งรอที่ gate เดิม รอทางสายการบินเคลียร์เรื่องคนที่ซื้อของ Duty free คนที่มีไฟลท์บินต่อ คนที่ซื้อตั๋วชั้น Business
และเรื่องการพาเราไปยังสนามบิน ท่านคณบดีในฐานะผู้นำพยายามทำความเข้าใจกับพวกเราว่ามันเกิดอะไรขึ้น และจะต้องทำอย่างไรต่อไปเนื่องจากกรุ๊ปของเรา
มีจำนวนค่อนข้างเยอะ การเคลื่อนย้ายจึงจำเป็นจะต้องรวดเร็วและเกาะกลุ่มกันไว้ หวังว่าจะได้บินกลับพร้อมกันในไฟลท์ถัดไปทันที
รอแล้วรอเล่า สุดท้ายทางสายการบินประกาศให้ขึ้นรถบัสเพื่อไปโรงแรม พวกเรารีบต่อแถวตามที่ท่านคณบดีบอกไว้ แล้วรีบออกจาก Gate ผ่านกระบวนการตรวจคนเข้าเมือง
ไปที่รถบัสที่สายการบินจัดไว้ให้ ดูเหมือนทุกอย่างจะดำเนินไปได้ด้วยดีแต่ด้วยความรีบร้อน
แต่รถบัสที่ขับพามาส่งโรงแรมเกือบผ่าไฟแดง … ปั๊ดโธ่วววววววว มันจะต้องลุ้นกันทุกเรื่องเลยเหรอ ถามจริง !!
เมื่อมาถึงที่โรงแรมเราได้ข้อมูลว่าเราจะต้องตื่นแต่เช้า 6.30 เพื่อมาทานมื้อเช้า และรถบัสจะออกทันทีในเวลา 7.00 เพื่อไปทำการเช็คอินที่สนามบิน
ขณะนั้นเวลาประมาณ 3.00 เท่ากับว่าเรามีเวลานอน 2 ชั่วโมง เอาวะ แค่นี้ก็ยังดี รีบนอนรีบตื่น อยากกลับบ้าน
7.00 ทุกคนพร้อมกันที่รถบัส ภาพตัดกลับมายังสนามบิน เราทุกคนต่อแถวเช็คอิน ผ่าน ตม เดินมาที่เกท เอ๊ะ….คุ้น ๆ เหมือนเพิ่งทำไปนี่หว่า เดจาวูทำอีกรอบ แต่เอาน่ะ อยากกลับบ้านแล้ว
ผ่านขั้นตอนทุกอย่างเรามากันถึงเครื่อง ขึ้นเครื่องเรียบร้อย เครื่องบินเร่งความเร็ว เฉิดหัวขึ้น เปลี่ยนเกียร์ ไต่ระดับสู่ระดับความสูงที่เหมาะสม เปิด Auto pilot
แตะพื้นอีกทีที่สุวรรณภูมิ ถึงประเทศไทยด้วยความยินดีและประทับใจเป็นอย่างยิ่ง ….และแน่นอนว่าการผจญภัยในครั้งนี้จะอยู่ในความทรงจำของทุกคนตลอดไปไม่มีลืมเลือน ทั้งนี้พวกเราทุกคนต้องกราบขอบพระคุณท่านคณบดีที่คอยดูแล เป็นห่วงเป็นใยพวกเราในทุก ๆ ช่วงของการเดินทาง ขอกราบขอบพระคุณครับ……….. ปรบมือ !!
หัวใจเดียวกัน
